Σήμερα ξεκινά το 6Ο συνέδριο της Νεολαίας ΣΥΝ. Το κείμενο της Πολιτικής Απόφασης φιλοδοξεί να αποτελέσει κάτι παραπάνω από ένα άθροισμα αναγνώσεων της πραγματικότητας και ορισμού καθηκόντων. Επιχειρεί να καταστεί ένα χρήσιμο -και κρίσιμο- εργαλείο, να προσφέρει απαντήσεις στα επιχειρήματα των κυρίαρχων ελίτ, να παρουσιάσει έναν εναλλακτικό δρόμο για την αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης και να ορίσει τις αρχές και τους στόχους πάνω στους οποίους θα πρέπει να στήνεται η παρέμβαση μιας αριστερής οργάνωσης νεολαίας, στο σύγχρονο, σύνθετο κοινωνικό τοπίο. Οι άξονες αυτής της αναλυτικής προσπάθειας είναι η παγκόσμια οικονομική κρίση και η εξειδίκευσή της στην Ελλάδα, οι πολιτικοί αγώνες στη χώρα μας και ο Δεκέμβρης του 2008 ως γεγονότα σε αυτό το φόντο, η ενότητα και ανασύνθεση της αριστεράς ως στοιχείο αλλά και απότοκο αυτών των αγώνων και η ίδια η επερώτηση για τη δομή και τη λειτουργία, δηλαδή την αποτελεσματικότητα της Οργάνωσής μας. Άλλωστε, αυτό που θα μπορούσε να εξαχθεί ως κεντρική αγωνία και ως εναλλακτικός τίτλος είναι το «για μια αριστερά του αποτελέσματος».
Με το συνέδριο εντοπίζουμε τις πολιτικές αιτίες της κρίσης. Εκθέτουμε τις επιλογές των κυβερνήσεων που κατέστησαν την Ελλάδα ευάλωτη στην κρίση και αναδεικνύουμε τη συνέχειά τους με τα μέτρα της κυβέρνησης Παπανδρέου, ακυρώνοντας την αντίληψη που εμφανίζει τη χώρα απλώς ως ένα θύμα επιβαλλόμενων «από έξω» οικονομικών μέτρων. Παρουσιάζουμε πολιτικές επιλογές χωρών της Λατινικής Αμερικής που μπορούν να γονιμοποιήσουν μία εναλλακτική προοπτική εξόδου από την κρίση και να ενισχύσουν το μοντέλο της «οικονομίας των αναγκών». Δίνουμε στοιχεία μίας ανανοηματοδότησης του αριστερού ευρωπαϊσμού στις νέες συνθήκες, με σταθερό όραμα τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό τής πολιτικά ενοποιημένης Ευρώπης. Βλέπουμε τις μεγάλες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις της νέας γενιάς τής (διευρυμένης) εργατικής τάξης και τη συνακόλουθη αδυναμία συνδικαλιστικής εκπροσώπησης. Μιλάμε για τους πολιτικούς αγώνες με τους οποίους συνδέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και επεξεργαζόμαστε τα αποτελέσματά τους και τα καθήκοντα που αυτοί μας ορίζουν.
Και στο διά ταύτα; Η Νεολαία Συνασπισμού διακηρύσσει πως κριτήριο αποτίμησης της δράσης της είναι το κατά πόσο συμβάλλει στη βελτίωση των όρων ζωής των ανθρώπων στο σήμερα, το πόσο συμμετέχει στη ριζοσπαστικοποίηση όσων εντάσσονται σε έναν αγώνα, ακόμη κι αν αυτός δεν πετύχει τους κεντρικούς του στόχους, και το πόσο εγγύτερη και ρεαλιστική κάνει τη σοσιαλιστική προοπτική. Αλλά και με το κατά πόσο απεικονίζει ήδη στην εσωτερική της λειτουργία τα δομικά στοιχεία του κόσμου που θέλουμε, δηλαδή τη συλλογικότητα, τη δημοκρατία, την ακύρωση του εξουσιαστικού διαχωρισμού μεταξύ αυτών που σχεδιάζουν και αυτών που υλοποιούν. Όλα αυτά προϋποθέτουν την απομάκρυνση από μια πολιτική αποκλειστικά «εκ των άνω» εκφώνησης και κεντρικής πολιτικής παρέμβασης. Απαιτούν την οικοδόμηση των διαδικασιών και των θεσμών (όπως τα σωματεία που θα καλύψουν τους νέους επισφαλώς εργαζόμενους), που θα προσφέρουν στους ανθρώπους τη δυνατότητα να οργανώνουν οι ίδιοι τον αγώνα τους και να βελτιώνουν τη ζωή τους στο σήμερα, δηλαδή μία πολιτική δράση της καθημερινότητας, των μικρών υλικών όσο και των μεγάλων ζητημάτων με επίκεντρο τη συλλογικότητα, την οποία πρέπει να διαφυλάξουμε ως θετικό στοιχείο του «παλιού κόσμου» ενάντια στον οποίο στραφήκαμε με την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008. Αυτή η διαπίστωση ανοίγει εκ των πραγμάτων ένα ζήτημα υποκειμένου, δηλαδή για το κατά πόσο η δομή και η λειτουργία του κομματικού μας χώρου επιτρέπει μία τέτοιου τύπου πολιτική δράση, χωρίς να γεννά αρτηριοσκληρωτικά εμπόδια. Η ανασύνθεση της αριστεράς, ως κομβικό σημείο αυτής της συζήτησης, μπαίνει έτσι εμφατικά στο τραπέζι. Με όλα αυτά καλούμαστε να αναμετρηθούμε και θα το κάνουμε γιατί το χρωστάμε σε πολλούς περισσότερους από τους εαυτούς μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου