Κυριακή 25 Απριλίου 2010

Από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα...



“Κι ας μη μου ‘χεις χαρίσει ποτε ένα χάδι ως τώρα


πάντα εδώ θα γυρνώ


από πείσμα και τρέλα θα ζω σε τούτη τη χώρα


μέχρι να ‘βρω νερό


γιατί ανήκω εδώ”




ΑΡΗ ΘΥΜΗΣΟΥ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!






Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Χούντα-ΔΝΤ: Κοινός αγώνας!!!




21η Απριλίου. Ημέρα επιβολής της δικτατορίας των συνταγματαρχών το 1967. Ημέρα έλευσης του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα το 2010. Προς τιμήν της ημέρας, ας δούμε κάποια παιχνίδια της ιστορίας.


Παραθέτουμε μία σειρά από μέτρα:

Μείωση μισθών και χαμηλό κόστος εργασίας για προσέγγιση ξένων επενδύσεων, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, κατάργηση ορίου απολύσεων και αποζημίωσης απόλυσης, μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών και ενίσχυση της ιδιωτικής ασφάλισης, κατάργηση της επικουρικής σύνταξης, όχι εγγυημένη αμοιβή αλλά με βάση την παραγωγικότητα, κατάργηση επιδομάτων και δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα.





Σας θυμίζουν κάτι; Ασφαλώς, πρόκειται για τα μέτρα που θέλει να φέρει στην Ελλάδα το ΔΝΤ, έτσι;



ΛΑΘΟΣ!!!





Πρόκειται για τα μέτρα που επέβαλε ή προσπάθησε να επιβάλλει στην Ελλάδα η Χούντα!!!
Η μόνη διαφορά είναι πως οι δικτάτορες απαγόρευσαν ρητά τον συνδικαλισμό ενώ οι "δημοκρατικές" κυβερνήσεις απλώς φρόντισαν να κυρήσσονται διά νόμου σχεδόν όλες οι απεργίες παράνομες και καταχρηστικές!!!


Μετά από όλα αυτά, εύκολα καταλαβαίνει κανείς το γιατί ο Καρατζαφύρερ υποστηρίζει με τέτοια χαρά τα μέτρα...!
(Δείτε εδώ για την τεκμηρίωση: http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=537230 )

Για αυτό λοιπόν έριξε ο λαός τη Χούντα; Για να έρθει η αστική δημοκρατία και να κάνει τα ίδια; Μάλιστα, τα ίδια! Διότι δημοκρατία δεν είναι να ψηφίζουμε μία φορά στα 4 χρόνια, δημοκρατία είναι η έκφραση του κυρίαρχου λαού. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εξελέγη με ένα τελείως διαφορετικό πρόγραμμα από αυτό που εφαρμόζει. Και αρνείται να θέσει το νέο αυτό πρόγραμμα στην κρίση των πολιτών με δημοψήφισμα! Αυτοί είναι που καταλαβαίνουν τη δημοκρατία ως διακοσμητική και τη λαϊκή βούληση ως εμπόδιο. Αυτοί είναι που βρήκαν τώρα την ευκαιρία να επιβάλλουν με τον μπαμπούλα του χρέους και του ΔΝΤ ως δήθεν υποχρεωτικά όλα αυτά τα μέτρα που ως τώρα θέλαν αλλά φοβόντουσαν να πάρουν.

Αποδεικνύεται άλλη μία φορά πως το παραμύθι ότι η ελεύθερη αγορά μπορεί να συμβαδίζει επί μακρόν με τη δημοκρατία έχει καταρρεύσει. Η αντιδημοκρατική εκτροπή στην οποία είχαν μπει οι ευρωπαϊκές κοινωνίες ήδη από τη δεκαετία του '90 τώρα κορυφώνεται. Η πολιτική γίνεται προνόμιο λίγων τεχνοκρατών και οι πολίτες μετατρέπονται απλώς σε εκλογική μάζα.

Όμως, σε αυτή τη χώρα υπάρχει ιστορία. Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας για τα κατορθώματα των ανθρώπων που έζησαν σε αυτά τα χώματα. Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας για αγώνες και για νίκες μέσα στις δυσκολότερες συνθήκες. Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. Η ΠΝΟΗ ΤΗΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΣΑΡΩΣΕΙ!!! ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ!!!



Για το τέλος παραθέτουμε μία δήλωση:


"Οι Έλληνες πρέπει να τρώνε λιγότερο, να ζητούν λιγότερα και να εργάζονται περισσότερο!"


Σε ποιον ανήκει αυτή η φράση;



Θα μπορούσε να είναι του Όλι Ρεν



αλλά δεν είναι...





Θα μπορούσε να είναι της Άγγελα Μέρκελ





αλλά δεν είναι...





Θα μπορούσε να είναι του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη

αλλά δεν είναι...









Θα μπορούσε να είναι του Θόδωρου Πάγκαλου







ουπς, συγνώμη, αυτού του Πάγκαλου εννοούσαμε!







αλλά δεν είναι...


διότι είναι...





του Γεώργιου Παπαδόπουλου!



No comments...!

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Εκεί που δεν υπάρχει άσυλο...


Στο πανεπιστήμιο του San Diego στην Καλιφόρνια μια ομάδα επιστημόνων δημιούργησε μια συσκευή που συνδέεται με GPS κινητού τηλεφώνου για να μπορούν οι μεξικάνοι μετανάστες που περνάνε παράνομα τα σύνορα να μην πεθαίνουν κατά δεκάδες από τη δίψα στην έρημο.


Έχει γίνει μεγάλο θέμα καθώς την ίδια περίοδο η κυβέρνηση των ΗΠΑ επενδύει εκατομμύρια ώστε να ενισχύσει τις φρουρές στα σύνορα.Έχει εμπλακεί το κογκρέσο και ο καθηγητής επικεφαλής δέχεται πλέον επισκέψεις αστυνομικών και υπάρχει διαδικασία για να του κόψουν τη χρηματοδότηση "γιατί σπαταλά τα χρήματα των αμερικανών πολιτών" και να διωχθεί τελικώς από το πανεπιστήμιο.


Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πως το άσυλο δεν είναι φολκλορικό φετίχ, ούτε κάτι που αφορά μόνο τα επεισόδια και την είσοδο της αστυνομίας στα πανεπιστήμια. Το άσυλο προστατεύει μία σειρά από πρακτικές και πάνω από όλα προστατεύει τις ακαδημαϊκές ελευθερίες και την επιστημονική έρευνα από την επιβολή της εξουσίας και των θεσμών της!


Μερικά λινκς





Τρομολαγνικός Αγώνας

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=536737

Δεν θέλω να καταπιαστώ με το ζήτημα της αντιμετώπισης της αριστεράς προς την «τρομοκρατία». Πρώτον, διότι τα έχουμε πει και ξαναπεί και τα ξαναλέμε σχεδόν σε κάθε νέο σχετικό περιστατικό. Δεύτερον, διότι, εν προκειμένω, απαξιώ να εξηγήσω το γιατί λούμπεν φιγούρες τύπου Μαζιώτη, με «μαγκιόρικο» λόγο και βλέμμα και τόσο επιδερμική πολιτική στάση, δεν μας εκπροσωπούν. Και, τρίτον, διότι από το νέο τρομολαγνικό τηλεοπτικό σήριαλ υπάρχουν σοβαρές συνέπειες, τις οποίες και είναι κρίσιμο να επισημάνουμε και να αντιμετωπίσουμε.

Η διαχείριση της σύλληψης των φερόμενων ως μελών του “Επαναστατικού Αγώνα” έχει πολλά κοινά με την αντίστοιχη περίπτωση της "17 Νοέμβρη". Ίσως τα πλέον ανώδυνα είναι τα σενάρια και τα κουτσομπολιά που πλημμυρίζουν τα δελτία ειδήσεων με σκοπό τη διέγερση της περιέργειας των τηλεθεατών και των δεικτών τηλεθέασης. Σοβαρότερη είναι η παραβίαση κάθε έννοιας προσωπικού δεδομένου των κατηγορουμένων, με τη δημοσίευση των φωτογραφιών τους (ας θυμηθούμε πως τα κανάλια απέφευγαν να δείξουν χωρίς φίλτρο το πρόσωπο του Ειδικού Φρουρού Κορκονέα!), την είσοδο των τηλεοπτικών συνεργείων στα σπίτια τους και τις συνεντεύξεις των γειτόνων τους. Αν κάποιος τελικά αθωωθεί, πώς θα φύγει από πάνω του μια τόσο σκληρή "ρετσινιά";

Το σοβαρότερο ζήτημα όμως είναι η προσπάθεια εμπέδωσης μιας αντίληψης για την απόδοση της δικαιοσύνης, η οποία έχει στο επίκεντρό της τον φόβο και την παραπληροφόρηση, δηλαδή την άγνοια. Ακούμε, για παράδειγμα, να ορίζεται ως επιβαρυντικό στοιχείο η ύπαρξη βιβλίων αναφορικά με το αντάρτικο πόλης και την τρομοκρατία. Κυρίως όμως, είμαστε μάρτυρες της δαιμονοποίησης της πολιτικής δράσης. Τα ρεπορτάζ διαρκώς τονίζουν πως οι μισοί κατηγορούμενοι είχαν συλληφθεί και παλαιότερα, σε καταλήψεις, σε πορείες, κατηγορούμενοι για επεισόδια ή και για άρνηση στράτευσης.

Θυμάστε το καλοκαίρι της σύλληψης της "17Ν"; Πολλοί τόνιζαν τη σχέση της οργάνωσης με το αντιδικτατορικό κίνημα για να τη συνδέσουν με αυτόν τον χώρο και κυρίως με την αριστερά. Η δικτατορία όμως παραμένει ισχυρή στη συλλογική ιστορική μνήμη και αυτή η λαθροχειρία απέτυχε. Το ίδιο επιχειρείται και τώρα, με άξονα όμως τις σύγχρονες κοινωνικές αντιστάσεις. Με τις αναφορές αυτές των ΜΜΕ, οι κινηματικές διαδικασίες αντιμετωπίζονται ως πεδία εκκόλαψης τρομοκρατών, ενώ η καχυποψία και η αποχή από αυτές εντείνονται. Ποιο είναι το επόμενο αποτέλεσμα; Μα η νομιμοποίηση όλων των πρακτικών προληπτικής καταστολής για την οποία παλεύει εδώ και καιρό ο κ. Χρυσοχοΐδης και οι τηλεοπτικοί του πράκτορες. Οι προληπτικές μαζικές προσαγωγές χιλιάδων πολιτών, όπως τον πρόσφατο Δεκέμβρη, το νόμιμο φακέλωμά τους από την ασφάλεια με τη λήψη φωτογραφιών και δακτυλικών αποτυπωμάτων, η παρακολούθηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, η εισβολή σε σπίτια και δημόσιους χώρους, όλα αυτά με την επίμονη προσπάθεια παρουσίασης των κοινωνικών αγώνων ως φυτωρίων τρομοκρατών φαίνονται ξάφνου πολύ λιγότερο παράλογα, πολύ πιο αποδεκτά.

Και η αριστερά; Η σταθερή μας απάντηση έχει και εδώ θέση. Το μέτωπο σε όλα αυτά στήνεται με τη συλλογική οργάνωση και την πάλη. Επειδή όμως δεν γίνεται να καλούμε τον κόσμο πρώτα να γίνει αριστερός και μετά να κατανοήσει την κατασυκοφάντηση του κινήματος, αυτές τις μέρες πρέπει να δώσουμε τη μάχη του επιχειρήματος και της μνήμης για να μην επιτρέψουμε τέτοιες εξελίξεις. Η συγκυρία της κρίσης είναι εξαιρετικά ευνοϊκή για την ανάπτυξη φοβικών τάσεων. Σε ένα πλαίσιο ανασφάλειας, ο κόσμος ψάχνει από κάπου να πιαστεί για να πιστέψει πως υπάρχει ένα σημείο σταθερότητας, μια προοπτική βελτίωσης των πραγμάτων. Λέμε, εδώ και καιρό, πως από την κρίση δεν πρέπει να βγούμε με ανεργία και διαλυμένα εργασιακά δικαιώματα. Δεν πρέπει όμως και να βγούμε με την κυριαρχία του φόβου πάνω στις ελευθερίες μας.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Έγκλημα στο ΑΠΘ!

Ανταπόκριση (Σ.Ο.):

Την προηγούμενη εβδομάδα οι πρυτανικές αρχές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) με παρουσία αστυνομίας και εισαγγελέα γκρέμισαν λυόμενα κτήρια μέσα στο campus του ΑΠΘ. Οι κατασκευές είναι γεμάτες με αμίαντο Κανένας από τους κυρίως μετανάστες εργάτες δεν είχε ενημερωθεί για τον κίνδυνο του αμίαντου! Κανένας δεν είχε το παραμικρό μέτρο ασφαλείας! Ακόμα και οι αστυνομικοί και οι ασφαλίτες όταν κατάλαβαν τι έγινε, δεν έβλεπαν την ώρα να φύγουν... Φυσικά για εργοδηγούς, άδεια κατεδάφισης, μέτρα προστασίας για να μην εξαπλωθεί η αμιαντόσκονη στους γύρω χώρους, ούτε κουβέντα... Και όλα αυτά με παρουσία εισαγγελέα! ΜΑΛΙΣΤΑ, Η ΟΜΑΔΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΚΑΚΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΠΌ ΤΑ ΜΑΤ, ΑΦΟΥ ΕΙΧΕ ΓΙΝΕΙ ΠΡΟΛΗΠTΙΚΗ (!!!!!!) ΑΡΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ!!!

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Ο ΠΡΥΤΑΝΗΣ ΤΟΥ ΑΠΘ, ΑΝ. ΜΑΝΘΟΣ ΕΛΕΓΕ ΔΗΜΟΣΙΩΣ ΨΕΜΑΤΑ ΣΕ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΠΩΣ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝ ΑΛΛΑ ΑΠΛΩΣ ΚΑΤΕΣΤΗΣΑΝ ΑΝΕΝΕΡΓΑ!!! Σαν να μην έφτανε αυτό, αυτές τις μέρες φυσάει,τα έχουν αφήσει όλα σπασμένα. Σκόνη αμιάντου έχει γεμίσει τον τόπο και μέσα στα χαλάσματα έχει γεμίσει φτωχολογιά (μετανάστατες, Αθίγγανοι , μικρά παιδιά κτλ) που μέσα στον καρκίνο μαζεύουν ότι μπορούν να βρουν. Από τις αυθαιρεσίες που έγιναν από την Πρυτανεία του ΑΠΘ κάτω από τα βλέμματα 200 αστυνομικών, αξιωματικών Αστυνομίας και της Εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης οι εξόφθαλμες ήταν : δεν υπήρχε επιβλέπων πολιτικός μηχανικός όπως απαιτείται σύμφωνα με το ΠΔ 1073/1981, δεν ενεργήθηκε διαβροχή, των κατεδαφιζόμενων τμημάτων με άφθονο νερό, τα προϊόντα καθαιρέσεως δεν συγκεντρώθηκαν σε σάκους αλλά βρίσκονται ακόμα εκεί, οι εργάτες δεν φορούσαν την απαραίτητη ένδυση ( ΠΔ 1073/1981 και ΥΑ 31245/1993 ΦΕΚ Β 451/1993)...(ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ)Και όλα αυτά δίπλα σε νοσοκομείο (ΑΧΕΠΑ), ΟΚΑΝΑ, παιδικό σταθμό, σχολές κτλ.


Τρίτη 13 Απριλίου 2010

Τι να κάνουμε; Αυτό που ξέρουμε. Επιτροπές παντού τώρα!

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=534567
Η οικονομική κρίση και τα μέτρα της κυβέρνησης συγκροτούν μια κατάσταση απολύτως πρωτόγνωρη όσον αφορά στην ένταση της επίθεσης, τον συντονισμό και την πειστικότητά της। Σε αυτό το πλαίσιο εμείς καλούμαστε να προσφέρουμε όχι γενικά μία απάντηση, αλλά ένα εργαλείο πάλης. Διότι υποτίθεται πως είμαστε σε ένα κόμμα επειδή το αναγνωρίζουμε ως το πλέον αποτελεσματικό μέσο που έχει εφεύρει η εργατική τάξη για να συντονίζει τον αγώνα της. Τα κόμματα δεν είναι όμως πλέον τόσο δημοφιλή. Πρέπει επομένως να εφεύρουμε το εργαλείο εκείνο που στις συνθήκες της κρίσης και θα αποβεί αποτελεσματικό στην απόκρουση της επίθεσης, και θα επισημαίνει την αξία του βασικού εργαλείου, δηλαδή του κόμματος, δηλαδή της συλλογικής πολιτικής οργάνωσης.

Αυτό που συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στην αλλαγή της κοινωνικής στάσης προς την αναθεώρηση του άρθρου 16 ήταν η λειτουργία των επιτροπών υπεράσπισης του। Ιδού λοιπόν! Επιτροπές εναντίον του Προγράμματος Σταθερότητας, τώρα και παντού, με ανοιχτές συζητήσεις! Και τι θα κάνουμε εμείς εκεί; Απλό. Ο κόσμος χρειάζεται να ακούσει κάποια πράγματα και να πει κάποια άλλα και βεβαίως εμείς χρειαζόμαστε (άμεσα!) να ακούσουμε τον κόσμο.

Δική μας δουλειά είναι πρωτίστως να στήσουμε με τις επιτροπές ένα μέτωπο ενάντια στην παραπληροφόρηση। Πρώτον, να εξηγήσουμε πως τα μέτρα που λαμβάνονται δεν έχουν καμία σοβαρή επίπτωση στο έλλειμμα και ότι δεν το αφορούν, αλλά αντιθέτως πρόκειται για μέτρα που καθιστούν την Ελλάδα αντικείμενο ενός κοινωνικού πειράματος: οι πολιτικές και οικονομικές ελίτ θέλουν να δουν πώς αντιδρά μία ευρωπαϊκή κοινωνία όταν της επιβληθούν μέτρα τύπου Αργεντινής! Δεύτερον, να εξηγήσουμε πως τα μέτρα αυτά δεν μας επιβάλλονται από κάποιους «σκοτεινούς» πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους του εξωτερικού αλλά είναι «μεταρρυθμίσεις» που και το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις της Ελλάδας ήθελαν εδώ και καιρό να εφαρμόσουν και υπό τον φόβο των κοινωνικών αντιδράσεων δεν το τολμούσαν. Αν τα μέτρα περάσουν εδώ, σύντομα θα επεκταθούν και στις υπόλοιπες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και αργότερα σε ολόκληρη την Ε.Ε. Από αυτή την άποψη, στην Ελλάδα δεν δίνουμε έναν αγώνα οπισθοφυλακών, ούτε έναν αγώνα για την εθνική μας ανεξαρτησία. Δίνουμε έναν αγώνα εμπροσθοφυλακής για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων των Ευρωπαίων εργαζομένων. Και αυτό το καθήκον είναι που μας βαραίνει! Και βεβαίως, μετά από αυτά πρέπει να ακούσουμε τον κόσμο. Να τον αφήσουμε να μας μεταφέρει τις δικές του εμπειρίες, τους δικούς του προβληματισμούς, τις δικές του ιδέες. Γιατί εν τέλει η πολιτική έχει μια σκληρή δομική προϋπόθεση: να βρίσκουμε τους ανθρώπους, να τους μιλάμε και να μας μιλάν.

Τι προϋποθέτουν τα παραπάνω; Τη σφιχτή λειτουργία του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ। Προϋποθέτουν δηλαδή για κάποιους μήνες, ότι στο δημόσιο λόγο μας όλοι θα λέμε τα ίδια, λίγα και πολύ συγκεκριμένα και πειστικά πράγματα. Δηλαδή, θα συμμετέχουμε στο ίδιο πολιτικό σχέδιο. Χρειαζόμαστε επίσης και την ευρωπαϊκή υποστήριξη. Όχι των κυβερνήσεων, αλλά των εργαζόμενων, των κινημάτων, των αριστερών πολιτικών δυνάμεων. Και εδώ είναι σπουδαίος ο ρόλος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και των ευρωπαϊκών συνδικάτων. Και εδώ ανανοηματοδοτείται στις νέες συνθήκες ο αριστερός ευρωπαϊσμός.

Ας συζητήσουμε λοιπόν, ας βρούμε τις δυο-τρεις αιχμές του λόγου μας (όχι παραπάνω!), τόσο σε ό,τι αφορά την αποκάλυψη της κυβερνητικής προπαγάνδας όσο και τη δική μας πρόταση (μάχιμες και εύκολα κωδικοποιήσιμες θέσεις), ας οργανώσουμε τη δουλειά μας μέσα στις επιτροπές και ας δράσουμε। Να το κάνουμε όμως ενιαία -δηλαδή με μία κοινή φωνή, με «γραμμή»- και με τη διάθεση να ακούσουμε τον κόσμο και να γίνουμε χρήσιμοι। Διότι, κατά τα άλλα, κανείς δεν μας έχει ανάγκη για να του υπενθυμίζουμε πόσο δύσκολη είναι η ζωή…

Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Υπάρχουν "ανθρώπινα σκουπίδια" κ. Κακλαμάνη;;;



Ανακοίνωση του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών

Δεν είναι τυχαία, είναι ωστόσο αποκαλυπτική μιας ρατσιστικής πολιτικής που ξεδιάντροπα πλέον αδιαφορεί για τα προσχήματα, η επιλογή των ιθυνόντων του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη να ονομάσουν «καθαρή Αθήνα» τις από κοινού με τη Νομαρχία και το Δήμο της Αθήνας επιχειρήσεις απομάκρυνσης αστέγων, μεταναστών και τοξικοεξαρτημένων από το κέντρο της Αθήνας.

Χρησιμοποιώντας το ίδιο σλόγκαν της Διεύθυνσης Καθαριότητας που επιγράφεται σε κάδους και απορριμματοφόρα, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι αναφέρονται σε “ανθρώπινα σκουπίδια” που πρέπει να απομακρυνθούν, να εκτοπιστούν, έτσι ώστε η ανθρώπινη εξαθλίωση να βγει εκτός του οπτικού μας πεδίου, μαζί με τις ενοχές μιας κοινωνίας που παράγει όλο και περισσότερο φτώχια, αποκλεισμό και εξάρτηση, όλο και περισσότερους άστεγους και πεινασμένους.

Κυβέρνηση και τοπικές αρχές, εκείνοι που επί χρόνια αρνούνται να παρέμβουν για την καταπολέμηση του αποκλεισμού και της φτώχιας, είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να καταπολεμήσουν τους φτωχούς, τους μετανάστες και μετανάστριες χωρίς χαρτιά, τους άστεγους και τους εξαρτημένους. Εκείνοι που σπαταλούν το δημόσιο χρήμα σε έργα βιτρίνας και αντικαθιστούν την κοινωνική πολιτική με φιλανθρωπικά γκαλά, υιοθετούν εν όψει των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών την ατζέντα της Ακροδεξιάς, επενδύουν στις πολιτικές του φόβου, στην εγκληματοποίηση της μετανάστευσης, στην ενοχοποίηση των αποκλεισμένων για τον αποκλεισμό τους. Και δεν διστάζουν να μιλήσουν ανοιχτά για μια «καθαρή» Αθήνα, χωρίς «ανθρώπους-σκουπίδια», κατά το πρότυπο της επιτροπής κυνηγών μεταναστών του Αγ. Παντελεήμονα και των φασιστικών συμμοριών που τους επικουρούν.

Είναι καιρός να πάψει κάθε αυταπάτη για μια «πιο ανθρώπινη» διαχείριση των ζητημάτων αποκλεισμού και μετανάστευσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Είναι σαφές ότι το κατασταλτικό δόγμα μηδενικής ανοχής, δεν επιλύει αλλά μεταθέτει και εντείνει τα κοινωνικά προβλήματα, ότι περισσότερο αποτελεί επικοινωνιακό τέχνασμα προς άγραν ψήφων, στρατηγική για την διαχείριση της κοινωνικής ανασφάλειας μέσω του περιορισμού των δικαιωμάτων.

Όμως η μόνη ασφάλεια είναι η ασφάλεια των δικαιωμάτων, της αλληλεγγύης και του κοινού αγώνα ντόπιων και μεταναστών για μια ζωή με αξιοπρέπεια. Σε αυτή την κρίσιμη περίοδο καθένας και καθεμιά μας πρέπει να πάρει θέση και να αντισταθεί στην κοινωνική νομιμοποίηση του ρατσισμού, στη μετατροπή των μεταναστών σε αποδιοπομπαίους τράγους της οικονομικής κρίσης και των αντικοινωνικών πολιτικών.

Να διεκδικήσουμε ξενώνες για τους άστεγους και δομές στήριξης των τοξικοεξαρτημένων. Να μην επιτρέψουμε καμία εκκένωση χώρων μαζικής διαμονής μεταναστών χωρίς τη μεταστέγαση τους σε Ανοιχτά Κέντρα Φιλοξενίας.

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Θα ζητήσει συγνώμη ο Πάγκαλος;;;

17/03/2010, Αλ.Τσίπρας - Mega from syn.gr on Vimeo.



Θυμάστε τις "αποκαλύψεις" αντιπροέδρου Πάγκαλου για το ότι αυτοί που χτύπησαν τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Παναγόπουλο είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ; Διαψεύστηκε απολύτως μετά την ταυτοποίηση τους, αλλά ασφαλώς ακόμη να ζητήσει συγνώμη! Γιατί να το κάνει άλλωστε; Ήδη οι φίλοι του στο MEGΑ έχουν βρει το νέο κόλπο, μία κατηγροία που χωρίς να την υιοθετούν ανοιχτά, την "πετάνε" δήθεν προς σχολιασμό και όποιος το έφαγε, το έφαγε: "Μπορεί να μην ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά βγήκαν από το μπλοκ του ΣΥΡΙΖΑ"!!!

Στο βίντεο, ο Αλ. Τσίπρας απαντά στον Πάγκαλο, κυρίως όμως απαντά στα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης αναδεικνύοντας το αδιέξοδο τους.